Çok basit bir anlatım ile danışan kendini rahatsız eden anısının en rahatsız eden
bölümüne odaklanır ve terapistin çift yönlü bir şekilde verdiği uyaranı takip eder. Bu uyaran dokunsal, işitsel veya görsel olabilir. Klasik uygulamada terapist parmağını bir düzlem üzerinde hareket ettirerek danışanın takip etmesini ister. Danışan gözlerini bir sağa, bir sola hareket ettirerek parmağı izler. Yaklaşık 30 sn. süren her setten sonra danışandan aklına gelen herhangi bir imge, his, duygu, düşünceyi bildirmesi istenir ve söylenen şey bir sonraki setin odağını oluşturur. Setlere danışan hiç rahatsızlık bildirmeyene dek devam edilir.
Başlangıçta daha çok psikolojik travmalarda kullanılan bu yöntem, zaman içinde
korkular, kaygılar, takıntılar gibi pek çok psikolojik sorun üzerinde kullanılmaya
başlandığı gibi; performans geliştirme gibi kişisel gelişim alanlarında da kullanılmaktadır.

Oldukça etkin bir nöropsikolojik yöntemdir.